Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Grafika zastępcza dla video
Grafika zastępcza dla video
Wielka energia

Józef Robakowski

Wielka energia

Udostępnij:
Datowanie: 1985
Technika: rysunek, prószenie
Rozmiar:wys. 50,4 cm, szer. 70,2 cm
Sposób nabycia:dar
Data nabycia: 22.10.1986
Numer inwentarzowy:MS/SN/RYS/1376
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Energetyczność to istotna właściwość twórczości Robakowskiego. Przejawia się na rożne sposoby, zarówno w warstwie formalnej, jak i jako źródło działań. W latach 70. zainteresowanie to znalazło wyraz w koncepcji sztuki jako pola transmisji energetycznych. Artysta analizował w swoim pracach zagadnienie witalności i badał energię wynikającą z kontaktu ludzkiego ciała z narzędziem służącym mechanicznej rejestracji. Energetyczny potencjał dostrzegł także w geometrii, co znalazło wyraz w realizacjach z serii „Kąty energetyczne" (1979-1997). W 2003 roku w videoperformance „Manifest energetyczny" wyskakując z wody zadeklarował: „Chcę Wam wszystkim powiedzieć, że sztuka jest energią”.



Wątek energetyczność podejmowany był przez Robakowskiego w różnych mediach, od wideo i filmu, przez instalacje i fotografię, aż po prace na papierze. Do tych ostatnich zalicza się „Wielka energia". Sporych rozmiarów (50x70 cm) praca zrealizowana na czarnym papierze ukazuje smugę bieli o metalicznym połysku tworzącą mgławicę punktów rozrzedzonych przy brzegach i skupionych w centrum. Rozświetlona smuga powstała przy użyciu prószonego metalu. Zastosowanie drobinek tego pierwiastka mogło być podyktowane nie tylko efektem wizualnym, ale także ich energetycznym potencjałem. Jedną z podstawowych właściwości metalu jest bowiem bardzo dobre przewodnictwo elektryczne. Mgławica to smuga światła, jakby wypuszczona przy jednej krawędzi i rozprzestrzeniająca się ku drugiej. Stanowi emanację potencjału energetycznego. Rozdziera czarne tło tak, jak strumień jasnego ostrego światła przecina i rozświetla ciemną przestrzeń. „Wielka energia" przypomina nieco zabieg zastosowany przez Robakowskiego w bezkamerowym filmie „Test" (1971), w którym silne światło projektora przepuszczone przez dziury w taśmie filmowej atakuje widza i oślepia go. W omawianej pracy energia przejawiająca się w „rozświetlaniu” zostaje przeniesiona na papier.



Praca została podarowana Muzeum Sztuki w Łodzi bezpośrednio przez artystę z okazji jubileuszu 20-lecia pracy dyrektora Ryszarda Stanisławskiego.


Dorota Stolarska-Kultys

Józef Robakowski
Józef Robakowski

Józef Robakowski  – mieszka i pracuje w Łodzi. Artysta, historyk sztuki, autor filmów, zapisów wideo, cykli fotograficznych, rysunków, instalacji, obiektów, projektów konceptualnych. Teoretyk i nauczyciel akademicki. Studiował historię sztuki i muzealnictwo na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz na Wydziale Operatorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. W latach 60. był współzałożycielem kilku grup artystycznych: Oko (1960), ZERO-61 (1961-1969) i Krąg (1965-1967). Inicjator i współzałożyciel Warsztatu Formy Filmowej (1970-1977) oraz Telewizyjnej Grupy Twórczej Stacja...