Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

„Wejście" z cyklu „Most" to rodzaj kolażu, w którym na wydrukowaną na płótnie fotografię powleczoną przezroczyście zielonym polimerem nałożone zostało w centrum pionowe pasmo składające się z ośmiu prawie kwadratowych prostokątów. Są one wypełnione tekstem pisanym bielą na tle delikatnych organicznych podziałów. Odbitka ukazuje grunt z wyraźnymi śladami stóp w butach na gumowej podeszwie, przypominającymi te pozostawione przez człowieka na księżycu. Pasmo rozdziela fotografię na dwie części, które zostały pokryte siatką małych kwadratów wyznaczonych jasnozielonymi pionowymi i poziomymi liniami. Przy dolnej i prawej krawędzi część kwadratów wypełniona została ciemną kryjącą zielenią i ugrem oraz równomiernym zapisem kropek. Od górnej krawędzi ku dołowi na tle w kilku odcieniach zieleni, znajdują się wypisane odręcznie brązem wiersze tekstu. Jest to, podobnie jak na prostokątach, zwielokrotnione słowo „MOST”, które w twórczości Andrzeja Mariana Bartczaka powtarza się niemal obsesyjnie. Występuje ono jako swego rodzaju symbol, który w pracach artysty łączy i daje możliwość osiągnięcia porozumienia czy zasypania przepaści. „MOST” jest u niego synonimem każdego słowa, albowiem to właśnie ono posiada cudowną właściwość przezwyciężania dystansu, a także ułatwia nam przejście niełatwej do przebycia drogi, jaką jest niedoskonałość naszego poznania. Za jego pomocą autor może przekazać swoją wewnętrzną rzeczywistość i nawiązać intelektualny kontakt z odbiorcą. „MOST” skojarzony z podróżą może się odnosić też do przemijania i upływu czasu, stając się swego rodzaju łącznikiem między przeszłością, teraźniejszością i przeszłością. Do tej ostatniej odwołują się także przypominające wyrwane z notatnika fragmenty tekstu, napisane brązem w górnej części pracy. Artyście często zdarza się wykorzystywać w swoich kolażach własne rękopisy i notatki. Są to fragmenty przeszłości, ślady i zapis obecności. Zawarte w nich słowa umieszczone w nowym kontekście zachowują swoją formę zmieniając jednak poetykę. Łączenie środków literackich i plastycznych to cecha charakterystyczna dla twórczości Bartczaka. W jego pracach przenikają się one ze sobą i współistnieją, tworząc wielowątkową opowieść i nadając sens dziełu.

Dorota Stolarska-Kultys