Władysław Strzemiński
Pejzaż łódzki III
| Datowanie: | 1936 |
| Technika: | litografia |
| Materiały: | farba graficzna, papier czerpany |
| Rozmiar: | wys. 24 cm, szer. 31,5 cm |
| Sposób nabycia: | przekaz |
| Data nabycia: | 20.06.1977 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/GR/1085/4 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
Niestabilna, rozedrgana forma zawiera krytyczną ocenę, współczesnego artyście, kształtu Łodzi. Łódź bez funkcjonalizmu to teka graficzna, na którą składają się prace Strzemińskiego podejmujące temat weduty. Inaczej niż tradycyjne pejzaże, prace te nie są tylko przedstawieniem widoku, ale próbą zdania relacji z doświadczenia, jakim jest patrzenie na krajobraz miejski. Linia budująca te kompozycje nie jest konturem budynków, ale zapisem biegu spojrzenia artysty podczas przyglądania się miastu. W grafikach zawarta jest surowa, negatywna ocena Łodzi, którą Strzemiński formułował wprost w pracach teoretycznych. Artysta krytykuje w nich podporządkowanie miasta potrzebom kapitalizmu, chaos budowlany i brak troski o mieszkańców. W artykule „Łódź sfunkcjonalizowana" przedstawia także wyczerpującą wizję modernizacji miasta na drodze organizacji przestrzeni, która uwzględniłaby potrzeby związane z codziennym funkcjonowaniem mieszkańców. Teka składa się z pięciu litografii.
Anna Nawrot (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 856-857)
