Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Opis dedykowany osobom ze spektrum autyzmu

Opis dzieła: 
● to obraz, namalowany farbami akwarelowymi na papierze;
● jest to obraz abstrakcyjny → nie przedstawia rzeczy, roślin, zwierząt ani ludzi;
● składa się z figur geometrycznych; są to różnej wielkości kółka i czworokąty;
● niektóre figury stykają się ze sobą; przypominają kolbę laboratoryjną → szklane naczynie, używane w laboratorium chemicznym; 

● artystka użyła farb w kolorze: szarym, białym, czarnym, czerwonym, niebieskim. 

Autor skryptu: Małgorzata Wiktorko

---

Opis dedykowany osobom słabo słyszącym i niesłyszącym

Szwajcarska artystka, zajmowała się malarstwem, rzeźbą oraz tańcem. Jest jedną z głównych przedstawicieli abstrakcji geometrycznej XX wieku. Wykładała projektowanie tkanin w Akademii Sztuk Stosowanych w Zurychu. Poślubiła dadaistę(sztuka-artystyczna) Jeana Arpa, z którym stworzyła również duet artystyczny.

Kompozycja z 1931 roku, autorstwa Sophie Taeuber-Arp to obraz należący do nurtu abstrakcji geometrycznej. Na płótnie zostały namalowane figury geometryczne: koła, kwadraty, prostokąty. W lewej górnej części obrazu znajdują się formy, które kształtem przypominają kolby chemiczne. Niektóre figury występują w parach. Artystka skontrastowała ze sobą poszczególne elementy pod względem koloru, kształtu, wielkości, wypełnienia lub jego braku. Formy zostały pomalowane płaską plamą barwną na czerwono, niebiesko, czarno i szaro. Czerwony kwadrat znajdujący się w prawym, dolnym rogu nadaje dynamizmu całej kompozycji. Czerwony kwadrat, który znajduje się w prawym, dolnym rogu, sprawia, że cała kompozycja wygląda jakby elementy na niej były poruszone. Czerwony kwadrat daje wrażenie energii na płótnie. Wszystkie figury geometryczne zostały umieszczone na tle w odcieniu neutralnej szarości. Sophie Taeuber-Arp podarowała obraz do Międzynarodowej Kolekcji Sztuki Nowoczesnej w Muzeum Sztuki w Łodzi.

Autor skryptu: Maja Pawlikowska

---

Kiedy spojrzymy na Kompozycję, od razu zwracamy uwagę na dwie formy namalowane w lewej górnej części obrazu. Ciężko znaleźć podobne w obrazach abstrakcyjnych. Może dlatego, że są bardzo realne – przypominają, mieniące się kolorami, kolby chemiczne. Idąc tym tropem, można „czytać” obraz ściśle według kryteriów obowiązujących w nauce. Na przykład figury występują w parach: są dwa koła z prostokątnymi wypustkami, dwa prostokąty pionowe i tyleż prostokątów poziomych i, podobnie jak w kilku innych obrazach artystki, kontrastujący element, którym jest czerwony kwadrat, nadający kompozycji ruchu i przestrzeni. Rok po namalowaniu Kompozycji artystka zaczęła tworzyć tzw. „obrazy przestrzenne”, wcześniej współprojektowała wystrój Café de l’Aubette w Strasburgu oraz wnętrze swojego domu w Meudon-Val-Fleury niedaleko Paryża.

Maciej Cholewiński/Katarzyna Słoboda (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 324).