Józef Robakowski
Impulsatory
| Datowanie: | 2000 |
| Technika: | film czarno-biały z dźwiękiem, zapis cyfrowy |
| Materiały: | płyta DVD |
| Rozmiar: | czas trwania 6 min 13 s min |
| Sposób nabycia: | zakup |
| Data nabycia: | 2005 |
| Numer inwentarzowy: | MS/SN/V/24/11 |
| Dzieło dostępne na ekspozycji: | tak |
Opis dzieła
W Impulsatorach zagadnienie światła jest podstawowe. Robakowski, stosując minimalne środki, dąży do uchwycenia światła jako podstawowej materii kina. Jest ono środkiem przekazu i jednocześnie samym, autotelicznym przekazem. Pomimo że Impulsatory powstały 2000 r., związane są z cyklem rozpoczętym w 1971 r. filmem Test I i okresem działania Robakowskiego w obrębie łódzkiej grupy artystycznej Warsztat Formy Filmowej. Za sprawą nowatorskich, analitycznych poszukiwań na granicy filmu, fotografii i sztuki konceptualnej, artyści Warsztatu wyznaczyli znamienny etap „gruntownego badania natury kina”, o którym sam Robakowski pisał: „Postawiłem w pierwszych poszukujących gestach na funkcję światła, świetlistości ekranu”. W samych Impulsatorach świetlistość staje się niemal materialna, wzmocniona przez dynamiczny dźwięk i niezwykłą surowość formy, ograniczoną do dynamicznego, świetlistego otworu na czarnym tle.
Karol Jóźwiak (Cytat za: Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm, red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 616)
.jpg "Józef Robakowski")
