Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

„Svisle, vodorovne a šikme" to przyścienna kompozycja przestrzenna, składająca się z wykonanej z drewna i sklejki płyty oraz przymocowanego do niej na sznurku metalowego pręta. Na prostokątnej płaszczyźnie zestawione zostały ze sobą pod kątem prostym dwie listwy: pionowa i pozioma, tworząc wgłębienie w prawym górnym rogu. Pręt musi być ustawiony względem ściany w taki sposób, by utrzymywać się w wyznaczonej pozycji jedynie za sprawą odpowiednio dobranego kąta. Jego pozycja jest więc zależna od balansu i oparta na kruchej równowadze. Stanislav Kolíbal tworzy struktury, które zachowują się różnie w zależności od przestrzeni. Często powstają z myślą o konkretnym miejscu, żyją w nim, działają i ewoluują. Posługuje się z jednej strony materiałami, które są fizyczne i dotykalne, a z drugiej pojęciami czy stanami, a więc tym co jest niełatwe do zidentyfikowania, niedostrzegalne i nienamacalne. Zaakcentowaniu tych drugich służy właśnie wykorzystanie w pracach sznurków czy bardzo cienkich, ledwo widocznych nitek zawieszonych na ścianie, rozciągniętych między dwoma gwoździami lub, jak w omawianej realizacji, biegnących od ściany lub innej płaszczyzny do przedmiotu. Na zasadzie kontrastu artysta łączy solidne formy z efemerycznymi i delikatnymi nitkami, ukazując sprzeczność działających sił i różnorodnych powiązań. Wprowadza to do prac percepcyjną niejednoznaczność, wizualną niepewność i napięcie. W swoich kompozycjach przestrzennych Kolíbal stara się uchwycić moment niestabilności, asymetrii i nierównowagi charakterystyczne także dla naszego życia i odczuwania. Posługując się abstrakcją i geometrią dotyka podstawowych założeń ludzkiej egzystencji, zarówno w sensie indywidualnym, jak i społecznym.