Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Udostępnij:
Datowanie: 1972-1975 r.
Technika: fotografia czarno-biała
Materiały:papier fotograficzny, płyta pilśniowa, drewno
Rozmiar:wys. 90 cm, szer. 93,5 cm
Sposób nabycia:zakup
Data nabycia: 03.08.1974
Numer inwentarzowy:MS/SN/F/25/1-6
Dzieło dostępne na ekspozycji:tak

Opis dzieła

Modelka prowokująco patrzy na widzów. Wkłada do ust palce, parówki, kisiel. Stroi miny. Dwuznaczny tytuł kojarzy się zarówno z erotyzmem, jak i sztuką kulinarną. Natalia LL wprowadziła do sztuki konceptualnej temat zmysłowej przyjemności. Praca jest deklaracją: kobiety mają prawo do autonomicznego określania, co jest dla nich przyjemne.


Konsumowaniu banana nadana zostaje wyraźnie erotyczną wymowa. Kolejne zdjęcia tworzą sekwencję spożywania, które staje się wieloznaczną figurą konsumpcji, konfrontacją z jej wzrastającą rolą społeczną i kulturową. Jeśli w konsumpcjonizmie jedyną przyjemnością staje się zużywanie dóbr, to zdjęcia nie tylko unaoczniają tego erotyczny charakter, ale, co więcej, zwracają uwagę na społeczną rolę kobiet. wprawdzie postać ukazana na fotografiach oddaje się spożywaniu owocu z wyzywającym spojrzeniem, lecz sama wydana jest na wzrokową konsumpcję ze strony (męskich?) widzów, jednocześnie przełamując bierność tradycyjnie przypisywaną kobiecości. Fotografia należy do cyklu prac Sztuka konsumpcyjna z lat 1971–72 – w innych sekwencjach prezentowana postać je parówki, lody, kisiel itd. Aktywna rola kobiety, zarówno modelki dokonującej aktu konsumpcji, jak i artystki wykonującej zdjęcia, a zatem przełamanie jednego z podstawowych stereotypów kulturowych, powoduje, że praca ta często postrzegana jest jako jeden z najwcześniejszych przejawów sztuki feministycznej w Polsce czy w Europie Środkowej. Artystka zajmuje się fotografią, grafiką, malarstwem i rysunkiem. Działa na pograniczu sztuk medialnych, realizuje filmy eksperymentalne, wideo, performensy i instalacje. Pisze teksty krytyczne i zajmuje się teorią sztuki. W 1970 roku wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim była współzałożycielką grupy i galerii Permafo (1970–1981), które skupiały artystów związanych ze sztuką pojęciową i wniosły istotny wkład w rozwój sytuki konceptualnej w Polsce. Równolegle od połowy lat 70. włączyła się w światowy ruch feministyczny.

Ewa Gałązka Cytat za: Abecadło, red. Jarosław Lubiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2010, s.nlb. [255]

Wystawy

Atlas nowoczesności. Ćwiczenia, ms2, Muzeum Sztuki w Łodzi, od 01.10.2021

Natalia (Natalia LL) Lach-Lachowicz
Natalia (Natalia LL) Lach-Lachowicz

Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (1957–1963). Autorka fotografii, filmów eksperymentalnych, instalacji, akcji, wideo, rysunków, obrazów i obiektów. W latach 70.  XX wieku współtworzyła galerię PermaFo [wraz z Andrzejem Lachowiczem, Zbigniewem Dłubakiem i Antonim Dzieduszyckim]. Twórczość Natalii LL wywodzi się po części z eksperymentów związanych ze sztuką konceptualną, wiele miejsca poświęca też cielesności i tożsamości. Od lat 60. XX wieku w jej twórczości pojawia się fotografia erotyczna, w której pokazuje zbliżenia ciał („Sfera intymna", 1969). W cyklu „Sztuka konsumpcyjna" łączy...

Zasoby - elementy zespołu
Inne dzieła tego artysty / artystki
Dzieła w tej samej kolekcji
Zobacz także
Powiązane obiekty
Ta strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z polityką prywatności