Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

Obraz „Stary Kair" należy do grupy dzieł powstałych po powrocie Marii Hiszpańskiej-Neumann z sześciotygodniowej wyprawy do Egiptu. Podczas tej podróży artystka odwiedziła Kair, Karnak i Luksor. Wrażenia związane z podróżą silnie oddziałały na jej twórczość. W pracach powstałych w tym okresie Hiszpańska-Neumann poszukiwała formy, która oddałaby ponadczasowość kultury, liczącej sobie wiele tysięcy lat. Zaowocowało to stworzeniem serii obrazów imitujących technikę sgraffito, malowanych na dużych kartonach gruntowanych piaskiem wymieszanym z klejem winylowym (vinavil). Artystka pracująca z reguły w czarno-białej grafice wprowadziła w nich kolor, który jest elementem kluczowym kształtującym strukturę każdej z kompozycji nowego typu. „Malowidła egipskie” to głównie przenoszone na większy format szkice powstałe podczas podróży oraz obrazy o tematyce biblijnej, która już wcześniej pojawiała się w jej twórczości graficznej.

„Stary Kair" powstał na podstawie jednego z dwóch kilogramów szkiców, które Hiszpańska-Neumann przywiozła ze sobą z Egiptu. Pejzaż, który ukazuje najstarszą dzielnicę Kairu, z zabytkami kultury koptyjskiej, islamskiej i żydowskiej, to kwintesencja kraju naznaczonego długą i fascynującą artystkę historią. Jasne budynki malowane grubą ekspresyjną kreską piętrzą się na kolejnych planach od dołu, aż po samą górę. Otaczają je utrzymane w ciemniejszej kolorystyce wzniesienia. W dolnej części obrazu po lewej stronie umieszczona została jasna sylwetka człowieka korespondująca ze świetlistymi zabudowaniami. Tym, co charakteryzuje pejzaż, jest syntetyczna prostota form nawiązująca do średniowiecza, epoki, stanowiącej jedną z najważniejszych inspiracji Hiszpańskiej-Neumann. W warstwie kolorystycznej artystka starała się odtworzyć barwy i sposób modelowania widoku przez promienie słoneczne, który zaobserwowała w Egipcie. Dominują żółcienie, oranże i brązy, a elewacje budynków niemal świecą odbitym blaskiem. Zastosowana przez Hiszpańską-Neumann technika łączenia piasku z klejem w tym wypadku posłużyła do podkreślenia chropowatej powierzchni murów.

Praca została nabyta do zbiorów Muzeum Sztuki w Łodzi bezpośrednio od artystki.