Kolekcja Sztuki XX i XXI wieku

„Martwa natura" to powrót Marii Nicz-Borowiakowej do kompozycji z początku lat 20. XX w., kiedy to w swoich pracach łączyła elementy przedstawiające i abstrakcyjne, zanim poświęciła się w pełni sztuce nieprzedstawiającej. Syntetyczne ujęcie figurki przedstawiającej kobiecy akt, zajmujące lewą stronę obrazu, nawiązuje swoim miękkim konturem i schematycznym ujęciem do wczesnych prac artystki. Widać w nim ponadto inspiracje kubizmem, przejawiające się w analitycznym studium formy. Niemniej, całość kompozycji ujawnia cechy dojrzałego stylu Nicz-Borowiakowej, w którym inspirowała się neoplastycyzmem – nurtem w sztuce abstrakcyjnej, który posługiwał się wyłącznie najprostszymi środkami wyrazu: podziałami pionowymi i poziomymi oraz barwami podstawowymi z dodatkiem czerni, bieli i szarości. Radykalna prostota miała w nim charakter mistyczny – stanowiła wyraz struktury wszechświata. Artystka przejęła z tego nurtu płaskość plam barwnych i klarowność podziałów, ale chętnie wprowadzała łuki i zaokrąglenia.

Anna Nawrot (Cytat za: „Korespondencje. Sztuka nowoczesna i uniwersalizm", red. Jarosław Lubiak, Małgorzata Ludwisiak, Muzeum Sztuki w Łodzi, Łódź 2012, s. 266).